نمی دونم چه سری بود که یه کوچولو هم استرس نداشتم! ولی وقتی از چند روز قبلش بچه ها شایعه کردن نتایج تو اینترنت اعلام میشه شده بودم عین مرغ سر کنده! دور از جون البته!
ولی باز اند بی خیالی بودم... یه جورایی مطمئن بودم مجاز میشم ولی مرحله دوم درجا می زنم... اما خوب ورق برگشت و دانشگاه واسه مون نامه فدایت شوم فرستاد و ما هم بهش افتخار دادیم و ... مامان بیچاره م رو بگو که اندازه ی تمام عمرش حرص می خورد! ولی خودم هیچ کوفتیم نشد.
*پارسال همه ی خانواده ها یه بنده خدایی رو می کوبوندن تو سر ما، که... آخر اون قبول میشه تو می مونی! غیر از اون بنده خدا، 6-5 نفری کنکوری بودیم. دور از جون مثل خر می خوندیم تا حداقل مجاز بشیم و باز اون بنده خدا رو نکوبن تو سر ما... اما جالب اینجاست که همه مون قبول شدیم غیر از همون بنده خدا! جای شکرش باقیه که امسال اون هم قبول شده.
*دوستام هم امسال کنکور داشتن. یکی شون که حسابی رکورد شکسته. پارسال رتبه ش 141هزار شد، امسال177هزار! سال به سال دریغ از پارسال!
*من خنگ دیشب تا 4 صبح نتایج کنکور رو می دیدم. یکی نیست بگه یکی از اینایی که قبول شدن میان واسه ت یه کارت اینترنت بخرن؟!